نماز پرستش آگاهانه در پیشگاه معبود است و انجام آن  با آداب ظاهری و باطنی سبب قبولی  و فضیلت آن  خواهد شد. قرائت و اذکار نماز در حکم دست، پا، چشم و زبان است که با وارد شدن خدشه به آن‏ها نماز حیات خود را از دست نمی دهد، اما بعضى از مقاصد آن مخدوش می شود. مستحبّات نماز به مثابه زیبایی هاى مو، پوست و صورت است که وجود آن‏ها موجب جمال و زیبایى می شود. رعایت لطایف آداب در این مستحبّات، به منزله کمانى بودن ابرو و تناسب اندام است که موجب کمال زیبایى است.»
نماز براى بنده به مثابه هدیه اى است که به وسیله آن به پیشگاه رب ‏الارباب تقرّب می جوید، همان‏طور که مردمان با تقدیم هدایا نزد بزرگان تقرّب می جویند. این هدیه به خداوند عرضه می شود و روز قیامت به نمازگزار برمی گردد. بنابراین، تو در زیباسازى یا زشت و ناقص کردن نماز اختیار دارى، اگر آن را زیبا و نیکو ساختى، خیر و خوبى آن به تو باز می گردد و اگر آن را زشت نمودى، بدى آن به خودت برمی گردد. باتوجه به اهمیت قرائب صحیح نماز و درست بجا آوردن آن و از باب مرور بر آداب قرائت صحیح آن امروز توسط مسئول فرهنگی دانشگاه چناران قرائت همکاران و تعدادی از اساتید هیات علمی و دانشجویان حاضر کنترل شد .